"شیراله قنبری" جانباز شیمیایی و اعصاب و روان اهل کرمان به توصیه پزشکان سالهاست که در شرایطی شبیه به این روزهای همه ما زندگی میکند. آری، "شیراله" سالهاست که با قرنطینه آشناست.
الهی آمین آقا مهدی!! خیلی متأثر شدم عکسهارو دیدم، تو اقوام یه مجروح شیمیایی داشتیم میدونم چی میکشن. برای آدمهای معمولی مثل خود من درک این همه صبر و فداکاری ممکن نیست ! !
زمانی ماها خالصانه وجان برکف رفتیم برای این مملکت جنگیدیم نمیدانم چرا الان تو کشور خودمان بیگانه از هر سوشدیم چطور مجروحهای کشورهای بیگانه میارن تو ایران مداوا میکنن چرا درسال یکبار هم سراغی از ما نمیگیرن
سلام و خسته نباشی. منم مثل شما با ۴سال اسارت و ۳۳درصد جانباز اعصاب و روان. ۱۰ بار نامه برای رهبر نوشتم برای مجلس نوشتم هیچ و پوچ... هفته پیش تلوزیون رو میدیدم. که نامه از از یک دختر رسیده به دست رهبر. آخه چطوری؟ چجوری؟ خدا میدونه... رفیق جونم عیبی نداره ما برای ایران و ایرانی رفتیم و تمام... از خدا برای شما سلامتی خواستارم
باعرض سلام وخسته نباشید جانباز شیمیایی واعصاب روان هستم درسال62تا اخر جنگ 68در مناطق جنگی بوده م وچندین بار مجروح شده ام واز سال 80تاکنون درحالت قرنطینه هستم وتوان حتی هوای الوده وسرصدای زیاد را ندارم وولان که بحث قرنطینه شده از اول اسفند تاکنون.در یک اطاق قرنطینه وجرات بیرون رفنتن.راندارم وتنفسم کم شده ونای رفتن از جهارتا پله ندارم .وفقط خدا بداد جانبازان قطع نخاعی که دارم برسد چندبن سال است روی تخت خوابیدن .بارهم برای عزیزان دعا میکنم که صبر وتندرستی بهشون بدهد